SYPIAJĄC Z HARPIĄ

Jedząc żmije, 2022, akwarela na papierze, 40x30cm

W cyklu Sypiając z harpią postanowiłam sportretować kusicielki, famme fatale, morderczynie, Judyty i Salome. Postanowiłam sięgnąć do opisów literackich, które przedstawiają kobietę jako „stworzenie”, które stanowi źródło upadku mężczyzny. Do tematu zainspirowały mnie początkowo opisy płci żeńskiej jakie znalazłam w Imieniu róży Umberto Eco , na przykład:

[…] o kobiecie, jako źródle pokusy, dosyć powiedziało już Pismo. Eklezjastyk rzecze o niewieście, że rozmowa z nią jak ogień się rozpala, a Przypowieści, że chwyta drogą duszę mężczyzny i że najmocniejszych doprowadza do zniszczenia. I powiada też Eklezjastes: „Poznałem, iż bardziej gorzka niźli śmierć jest niewiasta,która jest sidłem łowców, a serce jej niewodem, ręce jej są pętami.” Inni zaś ogłosili, że jest okrętem demona. […]

W swoich pracach świadomie nawiązuję do natury, gdyż uważam, że atawistyczne strachy ludzi wobec natury, są tak samo inspirujące jak strach wobec rzekomo zwodniczej natury kobiety. Nie interesuje mnie jednak pokazywanie wprost przymiotów fizycznych, ale to co czai się w cieniu. Interesuje mnie zagadka, bo tam gdzie jest niewiedza i niepewność, tam czai się strach, zabobon i uprzedzenie.